مرا چه به شاعرانه های جدید ،

مرا چه به زندگی کردن ...     

نه .. اصلا مرا چه به بی تو سرکردن ؟!!

باید بروم.... توشه بردارم وبروم به دیاری که احساس میخرند 

وفخر بفروشم وفریاد بر آرم  که آی خریدار ،

احساس نو سیری چند؟

.

.

.

چه کسی خواند که روزی سهراب

دل ِخوش را بخرد سیری چند؟

مردمان ده بالا باز هم  ،    درهمی می دهد آیا به فروشنده  ی عشق؟!

یا که خود سیر شده از احساس ؟

بله من هم روزی ...    پی برهم زدن شهر محبت بودم .

چیزی جز یاد و صدای کهنه ،      در دلم خاک نشد .

من ِ وامانده اگر یاد تو بر دل نکشم ،

یا که بر دفتر نقاشی ساحل

طرحی از نام و خیالت نکشم ،

                     روز وشب رنج کشم ..